A, an, the | Sprawdź, jak używać przedimków POPRAWNIE ✅

Słowa a, an, the sprawiają nam Polakom niezły kłopot; głównie dlatego, że w języku polskim brak ich odpowiedników. W tłumaczeniach są one pomijane, choć można by się pokusić o zastosowanie w ich miejscu słów “jakiś” albo “ten”, bo mniej więcej to właśnie oznaczają. Przedimki (bo o nich mowa) pojawiają się przed rzeczownikami i choć niepozorne – sprawiają, że zdanie brzmi naturalnie i poprawnie. Dlatego warto zgłębić kilka zasad ich użycia, żeby brzmieć bardziej jak native. 🙌

A, an, the | Co to jest przedimek?

Przedimek to krótkie słowo, które pojawia się przed rzeczownikiem w zdaniu i pełni funkcję określenia tego rzeczownika. W języku angielskim przedimki pomagają nam precyzować, o czym dokładnie mówimy, i dodają zdaniom klarowności. Dzięki nim możemy wskazać, czy mówimy o czymś po raz pierwszy, czy też o czymś, co jest już znane naszemu rozmówcy. ☝️

Warto zaznaczyć, że przedimki są niezwykle ważne w języku angielskim, ponieważ w wielu przypadkach brak odpowiedniego przedimka może prowadzić do nieporozumień lub zmienić znaczenie zdania. Dlatego zrozumienie, czym są przedimki i jak ich używać, jest kluczowe w nauce języka angielskiego. 🤗

Rodzaje przedimków

W języku angielskim istnieją dwa główne rodzaje przedimków: przedimki nieokreślone oraz przedimek określony. Każdy z tych rodzajów ma swoje specyficzne zastosowanie i pomaga nam precyzyjnie określić, o czym mówimy w danej sytuacji. 👇

Przedimki nieokreślone to „a” i „an”.
Przedimek określony to „the”.

Przedimki nieokreślone to „a” i „an”. Używamy ich, gdy mówimy o czymś po raz pierwszy lub kiedy nie jest to jeszcze znane rozmówcy. Przedimek nieokreślony sugeruje, że mówimy o czymś ogólnym, bez wskazania na konkretny obiekt czy osobę.

Z kolei przedimek określony „the” stosujemy wtedy, gdy odnosimy się do czegoś, co jest już znane lub zostało wcześniej wspomniane. „The” podkreśla, że mówimy o czymś konkretnym, dobrze znanym zarówno nam, jak i naszemu rozmówcy.

Zastosowanie przedimków

Zastosowanie przedimków zależy od tego, jak bardzo znany lub konkretny jest dany obiekt dla nas i naszego rozmówcy. Przedimków nieokreślonych „a” i „an” używamy, gdy wprowadzamy nowy element do rozmowy, czyli gdy po raz pierwszy mówimy o czymś, co nie było wcześniej wspomniane. Przedimek „the” natomiast stosujemy wtedy, gdy chcemy odnieść się do czegoś, co jest już znane lub wcześniej zostało wspomniane. 🧐

Przedimki mają także różne zastosowania w zależności od kontekstu, np. w liczbie mnogiej, przy nazwach własnych czy w określonych frazach i wyrażeniach. Czasami możemy w ogóle zrezygnować z użycia przedimka, np. przy rzeczownikach w liczbie mnogiej, które mają charakter ogólny, lub przy nazwach własnych, takich jak imiona czy miasta. Jednak są pewne wyjątki, które warto znać i które z czasem staną się dla Ciebie oczywiste. 😄

Przedimki nieokreślone – „a” oraz „an”

Tych przedimków używamy przed rzeczownikami policzalnymi i w liczbie pojedynczej. Uwaga, rzeczownik musi spełniać OBYDWA warunki. 

This is a girl from my class. – To jest dziewczynka z mojej klasy.
Bring me a pen and two pencils. – Przynieś mi długopis i dwa ołówki.

Jeżeli rzeczownik jest niepoliczalny lub w liczbie mnogiej (czyli nie spełnia któregoś z warunków) użyjemy some lub pominiemy w ogóle przedimek.

There are some ducks in the pond. – Są jakieś kaczki w stawie.
There are ducks in the pond. – Są kaczki w stawie.

Używamy też a i an jeżeli wspominamy o czymś po raz pierwszy i nasz rozmówca nie wie o czym konkretnie mówimy.

Thomas works at a restaurant. – Thomas pracuje w (jakiejś) restauracji.
I have a black cat. – Mam czarnego kota.

Bardzo ważne jest też użycie a i an przed nazwą zawodu lub gdy mówimy o tym, czym coś jest lub kim ktoś jest.

My wife is a teacher. – Moja żona jest nauczycielką.
“Inception” is an interesting film. – “Incepcja” to ciekawy film.
A lion is a cat. – Lew jest kotem.

Kiedy stosujemy „a”, a kiedy „an”?

To proste, a używamy przed spółgłoskami a an przed samogłoskami. Ale uwaga, liczy się wymowa, a nie pisownia. Spójrzcie na poniższe przykłady:

a uniform – mundur
an umbrella – parasol

a yellow car – żółty samochód
an hour – godzina

Przedimek nieokreślony – „the”

W odróżnieniu od a i an, tego przedimka używamy, gdy coś jest konkretne, wiadome lub jedyne. Nasz rozmówca wie o czym lub o kim mówimy.

Repeat the question, please. – Powtórz proszę pytanie (to, które zadałeś)
I have a dog. The dog’s name is Reksio. – Mam psa. Ten pies ma na imię Reksio.
Open the door. – Otwórz te drzwi. (jedyne w tym pokoju)
I wish I could travel to the moon. – Chciałbym podróżować na księżyc. (mamy jeden księżyc)

Pod tę zasadę można też podpiąć użycie the przed stopniem najwyższym przymiotników i przysłówków. Przecież jak coś jest naj- to jest jedyne.

Ben is the tallest boy in my class. – Ben jest najwyższym chłopcem w mojej klasie.
Who is the best chess player in the world? – Kto jest najlepszym szachistą na świecie?

Kiedy „the”, a kiedy — (zero article, czyli nic)?

Niektóre użycia przedimka the (lub jego braku) trzeba po prostu zapamiętać, bo trudno jest je podpiąć pod jakąś zasadę.

Kiedy mówimy o graniu w jakąś grę przedimek pomijamy, ale gdy mówimy o instrumentach to już należy użyć the:

He often plays tennis on Saturdays. – On często gra w tenisa w soboty.
Can you play the piano? – Czy umiesz grać na pianinie?

Z kolei przed miejscami takimi jak kościół lub szkoła nie stawiamy the, gdy odnosimy się do celu jakiemu to miejsce służy:

My grandma goes to church every Sunday. – Moja babcia chodzi do kościoła co niedzielę.
I don’t want to go to school today. – Nie chcę dziś iść do szkoły.

Ale jak już mamy na myśli tylko budynek, to już użyjemy the:

I visited my friend at the hospital. – Odwiedziłem przyjaciela w szpitalu.
My mom went to the school to talk to my teacher. – Moja mam poszła do szkoły porozmawiac z moim nauczycielem.

W niektórych wyrażeniach stosuje się the bez jakiegoś wyraźnego powodu:

on the radio – w radiu
at the cinema – w kinie
call the police – zadzwoń na policję

Możemy też użyć the przed przymiotnikiem. Wtedy tworzymy wyrażenie, które oznacza grupę ludzi dzielących pewną cechę:

the poor – osoby biedne
the blind – niewidomi

A, an, the – sprawdź swoją wiedzę!

Zdaję sobie sprawę, że przedimki to jedno z trudniejszych zagadnień w gramatyce, problematyczne również dla osób świetnie znających angielski. Ale nie martwcie się, im więcej kontaktu z językiem (mówionym i pisanym) tym lepszego wyczucia w ich użyciu nabierzecie. A wtedy nie będziecie musieli pamiętać o zasadach 🙂 A tymczasem sprawdźcie co zapamiętaliście. Good luck! 🤗

A, an, the – najczęstsze pytania

3.5/5 (16)