Angielski – czasy przeszłe i ich podstawowe zasady

Często słyszę od swoich kursantów: „Po co jest tyle czasów przeszłych w angielskim?”. Nie znam dokładnej odpowiedzi na pytanie, jak one powstawały i  dlaczego jest ich „aż tyle”. Wiem jednak, że mają one swoje logiczne uzasadnienie i w tym wpisie postaram się Was przekonać, że warto znać chociaż ich podstawowe zasady. Zapraszam wobec tego na Angielski – czasy przeszłe!

Polskie a angielskie czasy przeszłe

Kolejnym argumentem w dyskusji często wyciąganym przez osoby uczące się angielskiego jest: „W polskim jest jeden czas przeszły i wszystko się da powiedzieć”. Nie wielu z nas zdaje sobie jednak sprawę, że w języku polskim występuje tzw. aspekt czasownika i prawie każdy czasownik można  powiedzieć na dwa sposoby. Porównajcie:

• Czytałam książkę.   vs.    Przeczytałam książkę.
• Pisałam sprawozdanie.   vs. Napisałam sprawozdanie.
• Dzwoniła do Moniki.  vs.  Zadzwoniła do Moniki.

Uwierzcie mi, że dla uczących się naszego języka wcale to nie jest takie proste. Dlaczego Wam o tym piszę? Chciałabym zwrócić Waszą uwagę, że to, co Polacy rozwiązali wprowadzając aspekt czasownika, Brytyjczycy zrobili poprzez wprowadzenie dwóch czasów przeszłych: Past Simple i Past Continuous.

Past Simple – najczęściej używany czas przeszły

W większości przypadków, kiedy mówimy po angielsku o zamkniętym okresie czasu, w którym coś się wydarzyło, użyjemy czasu Past Simple.

• I went to my cousin’s yesterday. – Wczoraj pojechałem do kuzyna.
• I got a pay rise two months ago. – Dwa miesiące temu dostałam podwyżkę. 
• We moved 5 years ago. – Przeprowadziliśmy się 5 lat temu. 

Jak widzicie, w tych przykładach mówimy o zakończonych czynnościach. Jeśli przeanalizujecie przykłady po polsku, zobaczycie, że mówimy o czynnościach dokonanych: pojechałem  (a nie: jechałem), dostałam (a nie: dostawałam), przeprowadziliśmy się (a nie: przeprowadzaliśmy się). W takich przypadkach użyjemy właśnie Past Simple.  

---

Czytaj również: Present Continuous – budowa i zastosowanie

---

Past Continuous – tło dla innych czynności

Natomiast, kiedy chcemy stworzyć tło dla innych czynności, a więc powiedzieć, że coś się działo, a w trakcie tej czynności wydarzyło się coś innego, użyjemy czasu Past Continuous.

•  I was driving home when my car broke. – Jechałam do domu, kiedy zepsuł mi się samochód.
• They were dancing when suddenly she stumbled and fell. – Tańczyli, kiedy nagle ona potknęła się i upadła.
• When he was taking a shower, he heard a strange noise. – Kiedy brał prysznic, usłyszał dziwny hałas.

Jak widzicie w powyższych przykładach, mamy tu raczej polskie czasowniki niedokonane, takie jak: jechałam ( a nie: pojechałam), tańczyli (a nie: zatańczyli), brał prysznic (a nie: wziął prysznic).

Zwróćcie uwagę, że tam, gdzie w języku polskim pojawia się aspekt dokonany czasownika stosujemy Past Simple. Z kolei tam, gdzie występuje aspekt niedokonany mamy Past Continuous.

Przedstawiona tutaj zasada jest pewnym uproszczeniem i nie sprawdza się w 100%. Może być jednak bardzo pomocna dla tych z Was, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z rozróżnieniem tych dwóch czasów. Polecam Wam, żebyście znaleźli podobne przykłady po angielsku i spróbowali przetłumaczyć je na język polski. Sprawdźcie, czy ta reguła działa.

Past Perfect – pokazuje co było najpierw

Past Perfect to tzw. czas zaprzeszły, który występował kiedyś również w polszczyźnie. Dziś można uznać go w naszym języku za archaiczny, choć pojawia się jeszcze w następującej konstrukcji:

Powinien był najpierw zapytać, zanim wziął samochód ojca.

Jak widzicie w powyższym zdaniu używamy tej konstrukcji (powinien był) do zaznaczenia, że jakaś czynność miała miejsce przed jakąś inną czynnością w przeszłości (wziął samochód). Czas ten pokazuje więc relację czasową dwóch wydarzeń.

W języku angielskim dużo częściej niż w języku polskim używa się czasu zaprzeszłego. Można go bowiem zastosować do praktycznie każdego czasownika. O tym jak dokładnie tworzy się ten czas przeczytacie na blogu wkrótce.

• Jane had left before we arrived to the party. – Jane wyszła, zanim przyjechaliśmy na imprezę.
• They had sold the old car before they bought the new one. – Sprzedali stary samochód, zanim kupili nowy.
• He was very happy because he had won the race. – Był bardzo szczęśliwy, bo wygrał wyścig.

Past Perfect Continuous – wariant  czasu zaprzeszłego

Past Perfect Continuous podobnie jak sam Past Perfect również pokazuje nam jaka czynność została wykonana najpierw. W odróżnieniu jednak od Past Perfect podkreśla, że czynność ta ciągnęła się aż do momentu rozpoczęcia następnej czynności.

• They had been going out for 2 months only when Peter decided to propose to her. – Chodzili ze sobą tylko 2 miesiące, kiedy Peter zdecydował się jej oświadczyć.
• She finally found her ring that she had been looking for ages. W końcu znalazła swój pierścionek. którego szukała od wieków.
• I had been crying so long that my eyes turned red. Płakałem tak długo, że moje oczy poczerwieniały.

Angielski – czasy przeszłe i więcej ich przykładów wkrótce

Jak wspomniałam na początku tego wpisu, moim celem było zaprezentowanie Wam podstawowych zasad angielskich czasów przeszłych. Mam nadzieję, że macie teraz  generalny obraz tego, jak je stosować. Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej na temat tych czasów i poznać więcej przykładów, śledźcie nasz blog! Już wkrótce napiszemy szczegółowo o każdym z nich.

Tekst napisała Magda, lektorka Fluentbe

Najczęstsze pytania o czasy przeszłe