Past Perfect to jeden z dwunastu czasów w języku angielskim, nazywany też czasem zaprzeszłym. Nie jest wprawdzie najpopularniejszy, ale zdecydowanie warto się nim posługiwać. Dlaczego? Past Perfect przyda się, gdy chcecie opisać kilka sytuacji z przeszłości i dać do zrozumienia rozmówcy, które wydarzyło się jako pierwsze. 😊 W tym artykule dowiecie się, jak tworzyć zdania w tym czasie, poznacie przykłady z życia wzięte i szybko zauważycie, że jego zastosowanie jest prostsze, niż się wydaje. Gotowi?
Past Perfect – zastosowanie
Kiedy stosujemy czas Past Perfect? 🤔 Zobaczmy kilka przykładów!
- Opisywanie czynności lub zdarzeń, które wydarzyły się w przeszłości przed innymi.
Mum had cooked dinner before I came. - Opisywanie czynności w przeszłości przed konkretnym momentem w tej przeszłości.
By that time we had finished all our tasks. - Wyrażanie zamiaru czy postanowienia, które nigdy nie doszło do skutku.
They had really wanted to come on time.
Podsumowując czasu Past Perfect używamy, gdy chcemy podkreślić, że jedna czynność wydarzyła się wcześniej niż druga, obie zaś miały miejsce w przeszłości. Pomaga on uniknąć nieporozumień, zwłaszcza w bardziej złożonych narracjach.
Budowa zdań w Past Perfect
Aby lepiej zrozumieć, jak działa czas Past Perfect, przyjrzyjmy się jego budowie – od zdań twierdzących i pytających, do zaprzeczeń. Do tego na sam początek, potrzebna nam będzie III forma czasownika.
III forma czasownika w Past Perfect
Największym problemem w użyciu czasu Past Perfect rzeczywiście może sprawić nieszczęsna III forma czasownika, czyli sławetna tabela, którą chyba każdy uczeń angielskiego miał przed oczami. Cóż, tabelkę trzeba niestety zapamiętać.
Z czasownikami regularnymi jest dosyć łatwo. Wystarczy, że dodamy końcówkę – d lub – ed i gotowe! Do takich czasowników zaliczymy:
watch ➜ watched
like ➜ liked
smile ➜ smiled
finish ➜ finished
W niektórych przypadkach musimy podwoić ostatnią spółgłoskę albo ją zmienić. Przykłady:
spot ➜ spotted
transfer ➜ transerred
cry ➜ cried
try ➜ tried
Zdecydowanie trudniej jest właśnie w przypadku czasowników nieregularnych, gdzie nie ma ustalonych zasad. Do najpopularniejszych należą:
eat ➜ eaten
do ➜ done
drive ➜ driven
forget ➜ forgotten
speak ➜ spoken
Pełną listą czasowników nieregularnych znajdziecie w naszym artykule „Czasowniki nieregularne – opanuj je! [lista]”.
Zdania twierdzące
Przy tworzeniu zdania twierdzącego w czasie Past Perfect należy zastosować konkretny szyk:
SUBJECT + HAD + VERB (PAST PARTICIPLE)
podmiot + operator had + czasownik w III formie
Warto pamiętać, że słowo had będzie wyglądać tak samo dla każdej osoby. Można je jednak z powodzeniem skrócić:
I had ➜ I’d
you had ➜ you’d
she had ➜ she’d
he had ➜ he’d
it had ➜ it’d
we had ➜ we’d
you had ➜ you’d
they had ➜ they’d
Uwaga! Zarówno would, jak i had mogą być skrócone do ’d, co może być mylące, jeśli nie znamy jeszcze dobrze III okresu warunkowego. Należy zatem pamiętać o dwóch zasadach:
Jeśli ’d pojawia się po if, jest to skrót od had, ponieważ would nie występuje po if.
Jeśli ’d występuje przed have, jest to skrót od would, ponieważ had nigdy nie stoi przed have.
Zdania twierdzące będą zatem wyglądać następująco:
- I’d worked there before.
- Everyone had gone home by the time I arrived.
- The company had sold over twenty thousand of these cars by 1999.
Pytania
Kolejne zdania, których musimy się nauczyć to oczywiście zdania pytające. Ich budowa wygląda następująco:
HAD + SUBJECT + VERB (PAST PARTICIPLE)
operator had + podmiot + czasownik w III formie
Prawda, że łatwe? Pytania tworzymy analogicznie do twierdzeń, przestawiając jedynie szyk zdania. Jeśli chcemy zadać bardziej szczegółowe pytanie – wystarczy, że przed zdaniem dodamy odpowiednie słowo, jak when, who czy where. Spójrzcie na przykłady!
Had you tried raw meat before?
How much had you seen before they threw you out?
Had you seen him before you went to sleep last night?
Whose car had you used by the time yours was fixed?
Had they learnt about the accident before the police called them?
What had you studied before you decided to study medicine?
Tworzenie przeczeń
Ostatni rodzaj zdań to oczywiście przeczenia, których budowa również jest podobna do zdań twierdzących, musimy jednak dodać zaprzeczenie. Jak to będzie wyglądało?
SUBJECT + HAD + NOT + VERB (PAST PARTICIPLE)
podmiot + operator had + przeczenie not + czasownik w III formie
Tutaj należy zwrócić uwagę na skrót od przeczenia: had not ➜ hadn’t.
Sprawdźcie przykłady zdań!👇
We hadn’t met him until we came to Warsaw.
I had not slept well all week.
They had not eaten anything.
Słowa kluczowe (signal words) dla Past Perfect
Jak w każdym czasie, tak i w Past Perfect funkcjonują charakterystyczne określenia czasu. Zaliczymy do nich:
never (nigdy)
already (już – coś się zadziało)
just (właśnie – coś się stało)
before (przed)
after (po)
Until/ till (aż do)
for (przez jakiś czas)
by the time (zanim)
by the end (przed końcem)
as soon as (gdy tylko – coś się zadziało)
once (jak tylko)
Przykłady ze zdaniami, znajdziecie poniżej.👇
- I had never seen such a beautiful sunset before I visited Santorini.
(Nigdy wcześniej nie widziałem tak pięknego zachodu słońca, zanim odwiedziłem Santorini). - By the time I arrived, they had already left the party.
(Kiedy przyjechałem, oni już opuścili przyjęcie). - He had just finished his homework when his friend called.
(Właśnie skończył swoje zadanie domowe, gdy zadzwonił jego przyjaciel). - They had met before the conference started.
(Spotkali się przed rozpoczęciem konferencji). - She had left the office after her manager had spoken to her.
(Ona wyszła z biura po tym, jak jej menedżer z nią porozmawiał). - He had never played the guitar until he took lessons last year.
(Nigdy wcześniej nie grał na gitarze, aż do momentu, gdy wziął lekcję w zeszłym roku). - They had lived in that house for ten years before moving.
(Mieszkali w tym domu przez dziesięć lat, zanim się przeprowadzili). - By the time the movie started, I had bought all the snacks.
(Zanim film się zaczął, kupiłem wszystkie przekąski). - He had completed his project by the end of the semester.
(Skończył swój projekt przed końcem semestru). - As soon as I had finished my breakfast, I went for a walk.
(Gdy tylko skończyłem śniadanie, poszedłem na spacer). - Once they had arrived, the party started.
(Jak tylko przyjechali, impreza się rozpoczęła).
III Tryb warunkowy i Past Perfect
Trzeci tryb warunkowy (Conditional Type III) w języku angielskim używa się do opisywania hipotetycznych sytuacji w przeszłości. Z definicji chodzi o wydarzenia już niemożliwe do spełnienia, ponieważ nie można cofnąć czasu oraz ich prawdopodobny rezultatu w przeszłości. W praktyce najczęściej używamy III trybu warunkowego, kiedy analizujemy daną sytuację, która już się wydarzyła. Struktura tego trybu składa się z dwóch części:
IF + PAST PERFECT + WOULD HAVE + PAST PARTICIPIE
if + czas zaprzeszły + would have + czasownik w III formie
Przykład:
If I had studied harder, I would have passed the exam.
(Gdybym uczył się bardziej, zdałbym egzamin).
If he had checked the map, he wouldn’t have got lost.
(Gdyby sprawdził mapę, nie zgubiłby się).
If you had listened, you would have understood.
(Gdybyś słuchał, zrozumiałbyś).
If I hadn’t called, I would have missed you.
(Gdybym nie zadzwoniła, minęlibyśmy się).
Uwaga! Pamiętajcie, że szyk zdania można odwracać, wtedy pozbywamy się przecinka w środku zdania. Zobaczcie.👇
If I had got a gold medal, I would have been happy.
(Gdybym dostał złoty medal, byłbym szczęśliwy).
I would have been happy if I had got a gold medal.
(Byłbym szczęśliwy, gdybym dostał złoty medal).
Past Simple vs Past Perfect
Past Simple to czas bardzo lubiany przez osoby uczące się angielskiego. Wynika to z faktu, że nie odbiega on mocno od naszej rodzimej gramatyki. Sprawa trochę się komplikuje, gdy zaczynamy uczyć się czasu Past Perfect. I tak prędzej czy później pojawi się w naszej głowie pytanie „Którego czasu użyć?”. Spieszymy ze wskazówkami, które ułatwią Wam odpowiedź!
- Pierwsza wskazówka.
Chociaż oba czasy mówią o przeszłości to Past Perfect używamy wtedy, kiedy mamy przynajmniej dwie czynności (lub więcej) w przeszłości i chcemy podkreślić, że jedna z nich była wcześniej niż ta druga. Jeśli więc podkreślenie tego faktu jest istotne dla zrozumienia kontekstu Waszej wypowiedzi, powinniście wybrać Past Perfect. Ten czas pozwala Wam uporządkować je w czasie! - Druga wskazówka.
Chcecie opowiedzieć o wydarzeniach w przeszłości, używając szerszego kontekstu? Past Perfect przeważnie nie występuje samodzielnie – potrzebuje szerszego tła, by cofnąć się do wcześniejszej przeszłości, dlatego będzie to odpowiedni wybór, w takim przypadku. - Trzecia wskazówka.
Jeśli podczas rozmowy, chcecie coś powiedzieć, ale trudno Wam jest przypomnieć sobie, co się, kiedy dokładnie wydarzyło, Past Perfect będzie dobrym wyborem. Możecie wtedy z powodzeniem, używać słów, takich jak realised, discovered (zdałem sobie sprawę, odkryłem), po których Past Perfect często występuje. - Czwarta wskazówka.
Należy zawsze stosować czas Past Simple, kiedy podajemy lub pytamy o informację dodatkowe na temat czasu i miejsca, w którym dana czynność została wykonana. Jeżeli chcecie opowiedzieć o wydarzeniach w przeszłości, ale chronologicznie, po kolei to dobry moment na Past Simple.
Mowa zależna i Past Perfect
Reported speech to sposób relacjonowania wypowiedzi innej osoby bez cytowania jej dosłownie. W przeciwieństwie do mowy bezpośredniej, gdzie używamy dokładnych słów mówcy, w mowie zależnej dostosowujemy wypowiedź, często zmieniając czasy, zaimki i określenia czasu oraz miejsca, aby pasowały do kontekstu.
Więcej o użyciu mowy zależnej w różnych czasach, pisaliśmy na blogu w artykule ,,Reported Speech. | Naucz się jej na PROSTYCH przykładach! 🌟„.
Wracając do czasu Past Perfect, przy tworzeniu zdań w mowie zależnej, często się on pojawia. Dlaczego? Sprawdźcie!
Kiedy używamy czasu Past Perfect w mowie zależnej?
Past Perfect stosujemy w mowie zależnej, gdy relacjonujemy wypowiedzi dotyczące wydarzeń z przeszłości. Gdy wprowadzamy wypowiedź w czasach przeszłych do mowy zależnej, zazwyczaj czas przekształcamy o jeden poziom „dalej” w przeszłość. Dlatego też, gdy oryginalna wypowiedź jest w czasie Past Simple lub Past Continuous, zmienia się ona na Past Perfect.
Typowe czasowniki w mowie zależnej
W mowie zależnej używamy czasowników, które wyrażają sposób przekazywania informacji, takich jak:
said (powiedział/powiedziała),
told (powiedział/powiedziała),
explained (wyjaśnił),
remarked (zauważył, zauważyła),
claimed (twierdził/twierdziła).
To właśnie te czasowniki wskazują, że mówimy o wypowiedzi w przeszłości, co pociąga za sobą konieczność zmiany czasu.
Przykłady:
„I forgot the meeting,” she admitted.
Mowa zależna: She admitted that she had forgotten the meeting.
„We didn’t see her at the party,” they remarked.
Mowa zależna: They remarked that they hadn’t seen her at the party.
Past Perfect – podsumowanie
Nauka czasów w języku angielskim, bywa trudna z uwagi na zrozumienie ich zastosowania. W języku polskim czas zaprzeszły powoli zaczyna być owiany legendą i ze świecą szukać osób, które potrafią się nim posłużyć. W angielskim, natomiast Past Perfect służy do podkreślenia, która czynność miała miejsce wcześniej, gdy obie są zakończone. Istotne w użyciu Past Perfect jest stosowanie operatora „had” oraz czasowników w III formie lub z końcówką – ed.
Konstrukcja zdania to: podmiot + operator had + czasownik w III formie
Pytanie stworzymy przez następujący szyk: operator had + podmiot + czasownik w III formie
Określenia czasu to: before, by the time, already, never czy by the end
Past Perfect używamy, gdy chcemy podkreślić, że jedna czynność wydarzyła się wcześniej niż druga, obie zaś miały miejsce w przeszłości. Ten czas od razu wskazuje na chronologię zdarzeń, co pomaga uniknąć nieporozumień, zwłaszcza w bardziej złożonych narracjach.
Chociaż oba czasy mówią o przeszłości to Past Perfect używamy wtedy, kiedy mamy przynajmniej dwie czynności (lub więcej) w przeszłości i chcemy podkreślić, że jedna z nich była wcześniej niż ta druga.
Naukę warto zacząć od poznania konstrukcji zdań oraz czasowników w III formie.