Rzeczowniki w języku angielskim dzielą się na policzalne (countable) i niepoliczalne (uncountable). Jak je rozróżnić? Sprawa wydaje się być prosta. Ogólnie rzecz biorąc, jeżeli możemy coś policzyć (jabłka, psy) – rzecz jest policzalna, a jeśli policzyć jej nie możemy (woda, cukier) – niepoliczalna. I w wielu przypadkach ta zasada się sprawdza. Jak się jednak domyślacie – nie we wszystkich. Jak rozpoznać rzeczowniki policzalne i niepoliczalne? Poznajcie kilka najważniejszych zasad!
Rzeczowniki policzalne
Określają osoby, rzeczy i miejsca. Są to takie rzeczowniki, które możemy policzyć i wskazać pojedynczo, nawet jeśli występują w większej ilości, np. pencil (długopis), carrot (marchewka), child (dziecko).
- Rzeczowniki policzalne mają liczbę mnogą (pencils, carrots, children), bo przecież możemy je policzyć.
- Niektóre rzeczowniki tworzą jednak liczbę mnogą w sposób nieregularny: a man – men ; a child – children, a sheep – sheep.
- W liczbie pojedynczej zawsze zawsze muszą być w jakiś sposób określone:
- najczęściej występują z przedimkiem: nieokreślonym a/an (an apple) lub określonym -the (the child),
- mogą również występować z zaimkiem dzierżawczym, np. my pencil
- W liczbie mnogiej występują z określeniami ilości:
- w zdaniach twierdzących: a lot/lots of, plenty of, (too, so, how, not) many, some,
- w pytaniach i przeczeniach: several, a few (of), a couple (of), (very, too, so) few, no.
Rzeczowniki niepoliczalne
Określają rzeczy i zjawiska, których nie można policzyć, jak water (woda), love (miłość), beauty (piękno). Brzmi trochę pokrętnie, ale wyobraźcie sobie – wodę. Nie da się jej wziąć bezpośrednio do ręki, nie mówiąc o przeniesieniu jej w ten sposób w inne miejsce. Do tego potrzebujemy na przykład szklanki lub butelki, która może posłużyć jako pojemnik lub miarka ilości.
Do rzeczowników niepoliczalnych zaliczymy więc:
| nazwy substancji | sugar, water |
| uczuć | love, happiness |
| pojęć abstrakcyjnych | freedom, beauty |
| materiały | gold, wood |
| rzeczowniki kończące się na -ics | mathematics, electronics |
- Występują tylko w liczbie pojedynczej, nie posiadają liczby mnogiej. Można jednak skorzystać z innych określeń miary, wagi, aby podać ilość jednostek.
- Nie występują z przedimkami nieokreślonymi a/an.
- Występują z następującymi określeniami ilości:
- w zdaniach twierdzących: a lot of, plenty of, (too, so, how, not) much, some,
- w pytaniach i przeczeniach: a little, (very, too, so) little, no.
Policzalne czy niepoliczalne?
Co może sprawiać kłopot? Do rzeczowników niepoliczalnych zaliczamy również niektóre rzeczowniki, które są policzalne w języku polskim.
Na przykład słowo money (pieniądze), meat (mięso), cheese (ser), bread (chleb). Możemy policzyć dolary, plasterki czy bochenki, czyli pewne określenia ilości tych rzeczowników. Ale money, meat czy bread nie policzymy.
Jeszcze więcej trudności sprawiają słówka takie jak: information (informacje), furniture (meble) i advice (porada). To niestety trzeba zapamiętać! Poniżej zdania, które mogą Wam w tym pomóc:
They didn’t give us much information.
We don’t have much furniture in the flat.
I need some advice from you.
Czytaj również: Much, many, a lot – jaka jest różnica?
Podsumowanie
Po lekturze tego artykułu powinniście już znać kilka zasad dotyczących rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych. Na pewno wiecie, że rzeczowniki policzalne, to takie, które można łatwo policzyć. Mają one również liczbę mnogą. Wiecie również, jak rozpoznać rzeczowniki niepoliczalne. Poznaliście kilka rzeczowników, które stanowią swego rodzaju wyjątki od reguły. Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne dalej stanowią dla Was problem? A może macie inne trudności związane z nauką angielskiego? Polecamy Wam kurs angielskiego online z native speakerem lub lektorem polskim. To świetny sposób na opanowanie języka w praktyce!